احیای توافق هسته ای ایران می تواند به طور چشمگیری قیمت نفت را تغییر دهد – اگر این اتفاق بیفتد

بازگشت توافق هسته ای ایران می تواند قریب الوقوع باشد – و همراه با آن، بازگشت مقدار زیادی نفت به بازارهای بین المللی نفت خام.

پیش از از سرگیری تحریم‌های آمریکا علیه ایران پس از خروج دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا در سال ۲۰۱۸، ایران سومین تولیدکننده بزرگ اوپک پس از عربستان سعودی و عراق بود.

در سال ۲۰۱۷، پس از ایالات متحده، عربستان سعودی و روسیه، چهارمین تولیدکننده بزرگ نفت در جهان بود.

مذاکره‌کنندگان ایرانی در اواسط آگوست نسبت به چشم‌انداز توافق ابراز خوش‌بینی کردند و یکی از مشاوران گفت:ما به حصول توافق نزدیک‌تر از قبل هستیم .اما تا اینجای کار، به نظر می‌رسد چند نکته مهم باقی مانده است که حل آنها دشوار است.

بازگشت توافق هسته ای ایران می تواند قریب الوقوع باشد – و همراه با آن، بازگشت مقدار زیادی نفت به بازارهای بین المللی نفت خام.

پیش از از سرگیری تحریم‌های آمریکا علیه ایران پس از خروج دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا در سال ۲۰۱۸، ایران سومین تولیدکننده بزرگ اوپک پس از عربستان سعودی و عراق بود. در سال ۲۰۱۷، پس از ایالات متحده، عربستان سعودی و روسیه، چهارمین تولیدکننده بزرگ نفت در جهان بود.

تاماس وارگا، تحلیلگر شرکت PVM Oil Associates در لندن، روز سه‌شنبه به سی‌ان‌بی‌سی گفت: «اگر ایران بازگردد و این بشکه‌ها در نظر گرفته نشود، اوپک به راحتی می‌تواند ۳۰٫۵ میلیون بشکه در روز (بشکه در روز) تولید کند. وارگا گفت: بر اساس این سناریو، مدل من نشان می‌دهد که برنت در نیمه دوم سال ۲۰۲۳ به ۶۵ دلار در هر بشکه کاهش می‌یابد.

این کاهش شدید نسبت به قیمت فعلی نفت خام برنت است که صبح روز سه شنبه در نیویورک با اندکی بیش از ۱۰۱ دلار در هر بشکه معامله می شد.

هفته گذشته، شاهزاده عبدالعزیز بن سلمان، وزیر انرژی عربستان سعودی هشدار داد که اوپک ممکن است مجبور به کاهش تولید نفت شود. او هفته گذشته در مصاحبه ای با بلومبرگ گفت، استدلال وزیر این بود که بازارهای فیزیکی و کاغذی قطع هستند و بازارهای دوم از نقدینگی بسیار ناچیز، نوسانات شدید رنج می برند.

اما به گفته تحلیلگران، ظهور مجدد بالقوه ایران در بازار نیز احتمالاً نگران کننده است.

وارگا در گزارشی سه شنبه نوشت: اوپک پلاس ممکن است برای بازگشت نهایی ایران آماده شود. در صورت احیای توافق هسته ای، ۱ تا ۲ میلیون بشکه در روز نفت اضافی ممکن است در مدت زمان نسبتاً کوتاهی وارد بازار شود.

و هلیما کرافت، تحلیلگر باسابقه اوپک، رئیس استراتژی جهانی کالا در RBC Capital Markets، هفته گذشته به فایننشال تایمز گفت: در اوایل امسال فکر می‌کنم منصفانه است که بگوییم عربستان سعودی و دیگر بازیگران منطقه به طور منطقی مطمئن بودند که توافق با ایران محقق نمی‌شود.

در آینده نزدیک اتفاق خواهد افتاد… اکنون که مذاکرات احیا شده است، فکر می‌کنم که آنها هم بر بازار نفت و هم بر پیامدهای امنیتی گسترده‌تر این توافق متمرکز خواهند بود که به طور بالقوه از خط پایان فراتر می‌روند.اما آیا یک معامله اتفاق می افتد؟
مذاکره‌کنندگان ایرانی در اواسط آگوست نسبت به چشم‌انداز توافق ابراز خوش‌بینی کردند و یکی از مشاوران گفت: ما از قبل به حصول توافق نزدیک‌تر هستیم و حل و فصل مسائل باقی‌مانده چندان دشوار نیست .

اما تا اینجای کار، به نظر می‌رسد چند نکته مهم باقی مانده است که حل آنها نسبتاً دشوار است. موضوع اصلی اختلاف میان اردوگاه‌های ایران و غرب، تحقیقات در حال انجام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی – ناظر هسته‌ای سازمان ملل – در مورد آثار غیرقابل توضیح اورانیوم کشف‌شده در تاسیسات ایران در اوایل دهه ۲۰۰۰ است.

تهران خواهان بسته شدن تحقیقات قبل از پذیرش هرگونه معامله است. آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و دولت‌های آمریکا و اروپا تاکنون از این امر خودداری کرده‌اند.

توافق هسته ای که به طور رسمی برنامه جامع اقدام مشترک نامیده می شود و در دولت اوباما به همراه فرانسه، بریتانیا، آلمان، روسیه و چین امضا شد، تحریم های اقتصادی ایران را در ازای محدودیت هایی بر برنامه هسته ای این کشور لغو کرد.

با این حال، از زمان خروج آمریکا از خروج آمریکا در اواسط سال ۲۰۱۸، تحریم‌ها اقتصاد ۸۴ میلیون نفری ایران را درهم شکسته و تهران به تدریج فعالیت‌های هسته‌ای خود را در نقض توافق افزایش داده است و اورانیوم را به بالاترین سطحی که تا کنون غنی‌سازی کرده است افزایش داده است و رئیس جمهور را برانگیخته است.

آژانس بین المللی انرژی اتمی هشدار می دهد که «تنها کشورهای سازنده بمب این سطح از فعالیت را به نمایش می گذارند.

این بدان معناست که مخاطرات بالا است، به ویژه برای دولت بایدن، که احیای توافق را به عنوان یک هدف کلیدی سیاست خارجی برشمرد. همچنین با توجه به اینکه تحریم‌های روسیه به دلیل تهاجم این کشور به اوکراین، عرضه نفت و گاز اروپا را کاهش داده و قیمت‌ها را افزایش داده است، ضروری‌تر شده است.

تحلیلگران می گویند در حالی که نفت ایران به طور کامل از دست دادن بشکه های روسیه را جبران نمی کند، همچنان به کاهش فشار عرضه کمک می کند.

یک توافق با ایران، نشان دهنده ۱٫۱ و ۱٫۲ میلیون بشکه در روز در صادرات، تولید و صادرات نفت خام خواهد بود. این اتفاق در هشت ماه آینده خواهد افتاد. رید l’Anson، تحلیلگر ارشد کالا در شرکت داده‌های کالا Kpler، می‌گوید: بنابراین ما در سطح جهانی تفاوت مادی در ترازها خواهیم داشت.

اما l’Anson به احتمال دستیابی به یک معامله شک دارد و او تنها نیست.

او گفت: مسئله ای که به جلو می رود این است که آیا واقعاً شاهد یک توافق خواهیم بود؟ من هنوز فکر می‌کنم که ما فقط با توجه به این واقعیت که از نظر سیاسی در آمریکا و حتی در ایران نامحبوب است، نخواهیم پذیرفت.

باب مک نالی، رئیس گروه انرژی راپیدان، خوشبین تر بود.

ما فکر می کنیم که یک معامله محتمل است. ما فکر می‌کنیم که همیشه نزدیک بوده و بسیار نزدیک‌تر می‌شود.

ایران حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون بشکه نفت خام و میعانات گازی شناور روی آب دارد. به محض اینکه معامله انجام شود، شما با عجله فروش نفت ذخیره شده را دریافت خواهید کرد.

این به معنای افزایش قابل توجهی از سطح تولید فعلی یعنی حدود ۳۰ میلیون بشکه در روز است، مگر اینکه اعضای اوپک به میزان قابل توجهی تولید نفت خود را کاهش دهند. مک نالی گفت:این چیزی است که اوپک و اوپک پلاس باید آن را فاکتور بگیرند و در مورد سیاست عرضه نفت فکر کنند .

با توجه به اظهارات اخیر وزیر انرژی عربستان، به نظر می رسد که این گروه مطمئناً در مورد آن فکر می کند. اما هر چه مذاکرات توافق ایران طولانی‌تر بر سر نقاط مناقشه باقی بماند، اوپک باید برای مدت طولانی‌تری آماده شود – با فرض اینکه اصلاً توافق حاصل شود.